เวลา..นาฬิกา แตกต่าง..แต่เติมเต็ม‏

แปลกมั๊ย..ใคร ๆ ก็คิดว่า เวลากับนาฬิกาเป็นสิ่งที่คู่กันเสมอ
จริง ๆ แล้ว มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นซักหน่อย

เวลา... เดินไปข้างหน้า
นาฬิกา.. เดินอยู่ที่ เก่า

เวลา.. เราไม่อาจย้อนกลับ
นาฬิกา.. เราหมุนย้อนมันได้

เวลา.. เมื่อสูญเสียไปแล้วไม่อาจเรียกร้องคืน
นาฬิกา.. เสียก็ซ่อม หรือซื้อใหม่ไปเลย

เวลา.. ได้มาฟรีๆ ไม่ต้องแลกกะ อะไร
นาฬิกา.. ยิ่งสวยยิ่งแพง ใช้เงินซื้อมันมาทั้ง นั้น

แล้วอย่างนี้ มันจะคู่กันได้ยัง ไง ในเมื่อมันแตกต่างกันเหลือเกิน

แต่ถามหน่อย.. ถ้าไม่มีนาฬิกา จะรู้เวลามั๊ย
หรือถ้ามีแต่นาฬิกา แต่ไม่รู้จัก เวลา จะมีประโยชน์อะไร

ถึง 2 สิ่งจะ แตกต่างกัน แต่ถ้ามันจะคู่กันแล้ว
ย่อมมีจุดร่วมกันเสมอ เพียง แต่จะมองเห็นมันรึป่าว?

ฉันกับเค้า.. อาจไม่มีอะไร เหมือนกัน
ฉันกับเค้า.. มีความคิด และวิถีชีวิตที่ต่าง กัน
ฉันกับเค้า.. อาจเดินกันคนละเส้นทาง
ฉัน กับเค้า.. อาจมีความฝันที่ห่างไกลกัน

ฉัน.. อาจเหมือนกับเวลา ที่ชอบเดินไปข้างหน้า
หาสิ่งใหม่ๆที่ ท้าทาย โดยทิ้งหลายสิ่งไว้ข้างหลัง

เค้า.. อาจ เหมือนกับนาฬิกา ที่ยังเป็นแบบเดิมๆ
ใช้ชีวิตและทำหน้าที่ไป เรื่อยๆ ในมุมเก่าๆ

ฉันอาจไม่พบกับ เค้าเลย ถ้าฉันยังดึงดันจะมองแต่ข้างหน้า
ฉันอาจไม่พบกับเค้า เลย ถ้าฉันไม่มองไปข้างหลัง

เค้ายังไม่เห็นฉัน เพราะเขายังอยู่แบบเดิมๆ
เค้ายังไม่เห็นฉัน เพราะเขายังก้มหน้า ก้มตาทำหน้าที่ของเขาไป

แต่ฉันยังเฝ้า มอง เฝ้ารอ …
ความแตกต่าง อาจสร้างกำแพงบังเค้า ไว้

แต่ฉันยังเชื่อมั่น ว่าซักวัน สิ่งนั้นน่ะ แหละ
ที่จะเชื่อมโยงใจเราเข้าหา กัน

ความแตกต่าง จะเติมเต็ม ส่วนที่เราขาดหาย
และสุดท้าย ก็จะเหลือเพียงแค่คำ ว่า..
** กันและ กัน **