ครั้งหนึ่งนั้น ฉันได้พบกับเธอ
การได้พบกับเธอ สำหรับฉันแล้วเหมือนใครสักคนกำหนดไว้
การได้พบกับฉัน สำหรับเธอคือเรื่องบังเอิญ
เราใช้เวลาศึกษาซึ่งกันและกัน แต่ต่างกันที่ความหมาย
ฉันใช้หัวใจศึกษาความเป็นเธอ...
แต่ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอใช้อะไรมองในความเป็นตัวฉัน
ฉันแน่ใจว่าสิ่งนั้นต้องไม่ใช่หัวใจอย่างแน่นอน
ฉันมองเธอเป็นที่พึ่งสุดท้ายในชีวิต
เพิ่งรู้ว่าฉันคิดผิดมาโดยตลอด
เพราะสิ่งที่ฉันคิด มันผิดไปจากที่เธอต้องการ
และฉันก็เพิ่งมารู้ว่าเราเริ่มเดินกันคนละทาง
อาจเป็นเพราะเราไม่ได้มีจุดหมายไว้ที่เดียวกัน
วันนั้นที่เราได้พบกัน...
ทางของฉันคงบรรจบมาพบกับเธอ
จะจดจำเอาไว้เสมอ...
ว่าฉันไม่ใช่ทางผ่านสำหรับเธอ
เราแค่เผลอมาเจอกัน...
ทางเส้นนั้น ที่เธอเลือกเดิน
ห่างไกลเหลือเกินกับทางที่ฉันจะไป
ฉันไม่รู้...เราจะได้พบกันอีกไหม
แต่อยากรู้ว่าใคร ขีดเส้นทางให้เราเดิน
ต่อให้ต้องเป็นอยู่อย่างนั้น
ก็ไม่เห็นว่ามันจะต้องเป็นอะไร...
ทุกอย่างไม่ได้มีแต่เรื่องที่เลวร้าย
จะใช้หัวใจเข้าใจสิ่งที่เป็น
...........................................
รัก เลิกรัก อกหัก เหงา เศร้า ซึม เบื่อ เซ็ง ทุกความรู้สึกของเราๆ เรารับรู้ด้วยตัวเราเอง ความลับยังมีในโลก หากแต่ว่าเราไม่พูดออกไป ให้ใครบางคนได้รับรู้มัน แต่จะมีประโยชน์อะไร ถ้าหากความลับนั้น ไม่ก่อให้เกิดความรู้สึกดีๆ ที่จะมอบให้กับใครบาง คน บอกรักใครซักคนแล้วหรือยัง บอกความรู้สึกให้ใครคนนั้นได้รับรู้หรือยัง ไม่ว่าจะรักแบบใหนๆ ก็เป็นเรื่องที่ดี ความรักเป็นสิ่งเดียว ที่ทำให้โลกของฉันมีความสุข
Wednesday, April 7, 2010
ทางของฉัน...ทางของเธอ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment